السلام علیک یا اباصالح المهدی

آینده جهان از دیدگاه قرآن
قرآن کریم در موارد مختلفى با تعبیرهاى متفاوت به این مساءله پرداخته و با قاطعیت و
تـاءکـیـد اعـلام کرده که جهان آینده ، جهان صالحان و پرهیزکاران خواهد بود و اراده خداوند بر پـیـروزى یـکـتـاپـرستان و بندگان شایسته اوست . به آیه ⁽¹⁴⁾ شریفه زیر توجه کنید:
((وَعـَدَاللّهُ الَّذیـنَ امـَنـُوا مـِنـْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الاَْرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذیـنَ مـِنْ قـَبـْلِهـِمْ وَ لَُیمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذىِ ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اءَمْناً یَعْبُدُونَنى لا یُشْرِکُونَ بى شَیْئاً...))⁽¹⁵⁾
خـداونـد بـه کـسـانـى از شما که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند، وعده مى دهد که آنها را بـطـور قطع خلیفه روى زمین خواهد کرد همان گونه که به پیشینیان خلافت روى زمین بخشید و دیـن و آیـیـنـى را کـه براى آنها پسندیده پا بر جا و ریشه دار خواهد ساخت و ترس آنها را به امـنـیـت و آرامـش تـبـدیـل خـواهـد کرد، بگونه اى که تنها مرا بپرستند و چیزى را براى من شریک نگیرند.
در هـر وعـده سـه رکـن وجـود دارد: وعـده دهـنـده که در اینجا خداوند است ، وعده گیرنده که مؤ منان صالحند و سوم موارد وعده که در آیه فوق عبارتند از:
1 ـ استخلاف و حکومت روى زمین به نمایندگى از خداوند.
2 ـ تمکین دین که نفوذ معنوى و حکومت قوانین الهى بر تمام پهنه زندگى است .
3 ـ تـبـدیـل خـوف بـه امـنـیـت و بـرطـرف شـدن تمام عوامل ترس و ناامنى و جایگزین شدن امنیت کـامـل و آرامـش در هـمه زمین ، آرامش و امنیت ریشه دار و دایمى نه ظاهرى و نسبى که در جهان امروز شـاهـد آن هـسـتـیـم چـرا کـه امـنـیـت حـاکـم بـر جـهـان امـروز بـر اثـر تـعـادل قـواى نـظـامـى و سـلاحـهـاى ویـرانـگـر مـیـان قـدرتـهـاى دنـیـاسـت و هـر روزى کـه این تـعـادل بـر هـم بـخـورد، پـایـه هاى این امنیت کاذب و نسبى نیز فرو خواهد ریخت و در واقع مى توان گفت که بر جهان تعادل وحشت حاکم است نه امنیت .
هـمـچـنـیـن در آخر آیه ، هدف نهایى از تحقق حکومت واحد الهى بر پهنه گیتى ، چنین ذکر شده که مـردم تـنها خدا را بپرستند و چیزى را شریک او قرار ندهند. و این هدف ، راه حکومت الهى را از راه حـکـومتهاى غیر الهى جدا مى کند، چرا که هدف نهایى در آنها، برخوردارى همه از رفاه برتر و بهره مندى بیشتر از لذایذ مادى است .
باید توجه داشت که وعده قرآن نسبت به تحقق حکومت صالحان در پهنه زمین ، نوعى پیشگویى نسبت به فراهم شدن زمینه پذیرش دین حق در سطح وسیعى نیز هست . و از نظر روایات اسلامى نـیـز افـراد و گـروهـهـاى مـمـتـازى بـا عـنـایـتـهـاى خـداونـدى ، مـوانـع تـشـکـیـل حـکـومـت واحـد جـهـانـى را از سـر راه بـرداشـتـه ، زمـیـنـه را بـراى تـحقق آن فراهم مى کنند.⁽¹⁶⁾
نتیجه اینکه از دیدگاه قرآن با وجود همه عوامل یاءس آور ظاهرى ، باید نسبت به آینده خوشبین بود و در انتظار تحقق وعده الهى در مورد حکومت صالحان بر تمام گیتى نشست و عنصر بدبینى و یاءس نسبت به آینده جهان را از خود طرد کرد.

 

                                                                          

حضرت مهدى (عج ) زمامدار آینده جهان
کـه اعـتـقـاد بـه ظـهـور یـک مـنـجـى آسـمـانـى ، مـیـان مـلل و ادیـان ، مـشـترک است و از دیدگاه قرآن ، حکومت آینده جهان در اختیار صالحان خواهد بود و آنـان وارث زمـیـن هستند. اکنون مى خواهیم روشن کنیم که در اعتقاد مسلمانان اعم از شیعه و سنى آن مـنجى آسمانى که تشکیل دهنده حکومت واحد جهانى برمبناى دین پیامبر(ص ) است ، حضرت ((مهدى ))(عج ) است .
البته او در روایات به عنوان ((قائم ))، ((صاحب الامر))، ((دوازدهمین خلیفه پیامبر)) و غیر اینها نیز معرفى شده است ، امّا مشهورتر از همه ، نام مهدى است . این عناوین همه یک مصداق را معرفى مى کنند و مسلمانان این واژه ها و نامها را فقط بر یک شخص منطبق مى دانند که همان ((مهدى ))(عج ) موعود پیامبر(ص ) است .
اوّلیـن کـسـى کـه واژه ((مـهـدى )) را به عنوان نام آن منجى بزرگ به کار برده و او را به این اسـم مـعـرفى کرده ، شخص ‍ پیامبر اکرم (ص ) است ، به همین جهت تمام مسلمانان از هر فرقه و گـروه ، بـا نـام مـهدى آشنا هستند و او را به عنوان دادگستر آینده جهان و موعود پیامبر(ص ) مى شناسند.⁽¹⁷⁾